"De belangrijkste inspiratiebron voor mijn muziek is heel simpel gezegd andere muziek."

Linus Eppinger is een jonge gitarist wiens stijl diep geworteld is in de traditie van op blues georiënteerde jazzgitaristen als Wes Montgomery, George Benson en Peter Bernstein. Hij studeerde aan de Jazzcampus Basel en het Conservatorium van Amsterdam, waar hij in 2019 afstudeerde.

Op vrijdag 22 september speelt hij – Eppinger is net in de Indische buurt komen wonen – met Paula Bilá en Gideon Tazelaar in Bar Joost in Amsterdam. We vroegen hem naar zijn samenwerking met deze musici, en wat de Indische buurt hem brengt.

Waar is je muziek op geïnspireerd?
“De belangrijkste inspiratiebron voor mijn muziek is heel simpel gezegd andere muziek. Ik heb nooit veel inspiratie kunnen halen uit schilderijen, de natuur, of een zomerse avond, zoals velen dat wel kunnen. Meer specifiek; haal ik mijn inspiratie veelal uit jazz en blues en alles wat daartussen ligt. Ik vind componisten zoals Percy Mayfield en muzikanten als T-Bone Walker, Ray Charles en George Benson echt geweldig. Ze zijn altijd al erg belangrijk voor mij geweest.”

Op 22 september speel je met Paula Bilá en Gideon Tazelaar. Hoe is dat?
“Ik speel graag met Paula en Gideon omdat ze beiden de relatie tussen ambacht en kunst zo perfect doorhebben. Ze zeggen niet zomaar iets met hun muziek, ze vertellen heel veel. Hun boodschap kunnen ze echt overbrengen, omdat ze ook op hun instrumenten zo begaafd zijn.”

Wat is je relatie met de Indische buurt?
“Ik ben zes jaar geleden naar Amsterdam verhuisd, vanuit het zuiden van Duitsland. Eerst woonde ik binnen de Grachtengordel, wat natuurlijk een gelukje was. Ik had werkelijk een prachtige kamer in een oud studentenhuis. Maar ik wist dat ik ooit binnen Amsterdam zou moeten verhuizen. Ik wist toen al dat ik graag in de Indische buurt zou willen wonen. En zo gebeurde het. Vier maanden terug ben ik verhuisd en mag ik mezelf een gelukkige bewoner van de Indische buurt noemen. Het is moeilijk te beschrijven wat ik precies voel, maar hier gebeurt er altijd iets. Het leven speelt zich buiten op straat af. Mensen kennen elkaar, dat geeft een soort buurtgevoel… en het is uiteindelijk een gevoel, en dat is belangrijk.”